ابوالحسن ضراب اصفهانی، نام یکی شیعیان دوران غیبت صغری امام زمان(ع) بود که حضرت ولی عصر(عج) با تعلیم یک صلواتی خاص به ایشان، به صلوات ضراب اصفهانی شهرت پیدا کرد. این صلوات اکنون در ابتدای مفاتیحالجنان، در بخش اعمال روز جمعه آمده است.
آیتالله بهجت، قدسسره، در کتاب «بهجتالدعاء» تأکید کردهاند که یکی از اعمالی که در عصرهای جمعه به آن مقید بودند، خواندن صلوات ضراب اصفهانی است که از امام عصر علیهالسلام روایت شده است.
مرحوم شیخ طوسی در کتاب «الغیبه» و نوه ایشان، سید بن طاووس، در کتاب «جمال الأسبوع» این صلوات را با سندی متصل به جد خویش نقل کردهاند. همچنین، علامه مجلسی در کتاب «بحارالأنوار» به این صلوات اشاره کردهاند. در جلد ۹۲، صفحه ۳۳۰، و در جلد ۳۶، صفحه ۲۲۶، باب ۴۱، این صلوات ذکر شده است.
سید بن طاووس در کتاب «جمال الأسبوع» به اهمیت ویژهٔ صلوات منسوب به ابوالحسن ضراب اصفهانی پرداخته است تا حدی که تاکید میکند که اگر به هر دلیلی موفق به انجام سایر تعقیبات عصر جمعه نشدید، این صلوات را ترک نکنید، زیر ا خداوند ما را به سرّی در آن آگاه کرده است.